- VILLICUS
- VILLICUSVillae praefectus, vide supra, Villa. Sed et quivis praepositus, procurator dispensatorque. Sic aerarii praefectum Villicum vocat Tibullus, l. 4. Epigr. 13. v. 1.Villicus aerarî quondam nunc cultor agelli.Iuvenalis Villicum Urbis, pro praefecto, similiter dixit, Sat. 4. v. 77.Pegasus attonitae positus modo Villicus urbi.Villicum Populi, Imperatorem, Lamprid. Alexandro Seu. c. 15. appelat etc. Similiter in antiquis lapidib. VIL. AB. ALIM. i. e. Villicus ab Alimentis, qui alias Procutator ab Alimentis: VILLICUS HORTORUM MAIANORUM: VILLICUS A PLUMBO, i. e. Procurator etc. occutrit. Vide Salmas. Not. ad Lamprid. Recentiori aevô, pro eo vox accipitur, qui vulgo Maior villae dicitur, seu is sit ad tempus, ut sunt Maiores Scabini in civitatibus: sive id muneris habeat in praediis rusticis, ratione Feudi, qua de vocis notione complura congessit Car. du Fresne, Glossario. Vide quoque supra Praepositus, it. Vicedominus.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.